Przejdź do treści

Angelika Zanki

Inauguracja roku akademickiego w Szkole Doktorskiej Anthropos

Szkoła Doktorska Anthropos niedawno uczciła rozpoczęcie roku akademickiego angażującym wydarzeniem inaugurującym, które odbyło się w sali Lelewela na Rynku Starego Miasta w Warszawie. Wydarzenie to było nie tylko powitaniem nowego roku akademickiego, ale także wprowadzeniem Magdaleny Bubík, koleżanki z naszego zespołu, jako nowego członka społeczności doktorantów.

Wierzymy, że w towarzystwie swoich opiekunów naukowych, Nicole Dołowy-Rybińskiej i Karoliny Ćwiek-Rogalskiej, Magdalena będzie z powodzeniem realizować wyzwania akademickie. Podczas inauguracji podkreślono, że dołącza do dynamicznego grona 13 kolegów z różnych dziedzin, m.in. archeologii, literaturoznawstwa i historii. Ta różnorodność zapewnia bogate środowisko wymiany intelektualnej i poszerzania perspektyw.

Życzymy Magdalenie i jej kolegom doktorantom sukcesów w nauce w Szkole Doktorskiej Anthropos.

Magdalena Bubík

Jak pisać skuteczne wnioski o granty międzynarodowe – warsztaty FNP i DAAD dla doktorantów

Fundacja na rzecz Nauki Polskiej (FNP) wraz z Niemiecką Służbą Wymiany Akademickiej (DAAD) w Polsce współorganizowały szkolenia dla doktorantów z zakresu pisania skutecznych wniosków o granty międzynarodowe.

Karolina Ćwiek-Rogalska podzieliła się swoim doświadczeniem w przygotowaniu aplikacji ERC, zaś Wojciech Święszkowski opowiedział o swojej roli recenzenta w ERC. Dyskusja z obydwoma zaproszonymi gośćmi była częścią warsztatów z pisania skutecznych wniosków grantowych, które przeprowadziła ekspertka z Niemiec, dr Sabine Preusse. Ponieważ zagadnienia związane z pisaniem wniosków grantowych są częstym wyzwaniem dla młodych naukowców na wczesnym etapie rozwoju zawodowego, dzielenie się wiedzą i doświadczeniem w zakresie możliwości finansowania na poziomie europejskim stanowi cenną szansę dla doktorantów.

Warsztaty odbyły się 29 września 2023 roku w Warszawie.

Nowy wpis blogowy (w języku słowackim): Ignorovaná pamäť Slovenského národného povstania: marginalizácia násilia voči nemeckému civilnému obyvateľstvu a jej dôsledky

Po Powstaniu Warszawskim, Słowackie Powstanie Narodowe było największym powstaniem antyhitlerowskim w Europie Środkowej. Jest to kluczowe wydarzenie we współczesnej historii Słowacji, a także w kulturze pamięci o II wojnie światowej. W związku z tym posiada własne muzeum i pomnik w Bańskiej Bystrzycy, centrum antyhitlerowskiego ruchu oporu podczas powstania. Jego znaczenie na poziomie moralnym i politycznym było kluczowe: część narodu słowackiego powstała przeciwko autorytatywnemu reżimowi Pierwszej Republiki Słowackiej, państwa wspierającego nazistowskie Niemcy, w celu przywrócenia demokracji. Ma to jednak także swoje negatywne strony, jak traktowanie przez partyzantów niemieckiej ludności cywilnej. Niemniej jednak, jak pokazuje narracja historyczna prezentowana na aktualnej wystawie w Muzeum Słowackiego Powstania Narodowego, pamięć o przemocy wobec niemieckiej ludności cywilnej jest marginalizowana. Jeśli chcą Państwo dowiedzieć się więcej, proszę przeczytać nowy wpis Michala Korhela na blogu (link tutaj).

Nowa członkini Zespołu Spectral Recycling

Miło nam poinformować, że w ramach naszego projektu grantowego odbył się otwarty konkurs na stanowisko doktoranta/tki//asystenta/tki. Na podstawie oceny nadesłanych dokumentów oraz rozmowy kwalifikacyjnej komisja rekrutacyjna podjęła decyzję o wyborze mgr Magdaleny Bubík, która rozpocznie pracę z Zespołem Spectral Recycling od 1 października 2023 r.

Magdalena jest dumna ze swojego dziedzictwa i podkreśla swoją tożsamość mieszkanki pogranicza. Pochodzi z Czeskiego Cieszyna, który zawsze postrzegała jako miejsce, które łączy rzeka, a nie dzieli granica. Pokolenia jej przodków naznaczone były bogactwem wielokulturowości i różnorodności religijnej, dlatego podczas studiów historycznych na Uniwersytecie Jagiellońskim w Krakowie skupiła się na dziedzictwie kulturowym Śląska Cieszyńskiego, przede wszystkim w perspektywie religijnej.

Jej głęboka fascynacja różnorodnymi kulturami napędza ją do podróżowania po świecie, odkrywania zabytków i świata przyrody, prowadzenia wzbogacających rozmów z ludźmi i delektowania się wyśmienitą kuchnią. Czasem zatraca się we wciągających narracjach powieści Agathy Christie czy „Władcy Pierścieni”. Dodatkowo ma wrodzoną, rodzinną pasję do muzyki. Szczególnie lubi śpiewać w duetach ze swoją młodszą siostrą i słuchać tradycyjnej muzyki gruzińskiej.

Ignorovaná pamäť Slovenského národného povstania: marginalizácia násilia voči nemeckému civilnému obyvateľstvu a jej dôsledky

[ENG, Slovak version below] After the Warsaw Uprising, the Slovak National Uprising was the largest anti-Nazi insurrection in Central Europe. It is a crucial event in Slovak modern history as well as in the country’s culture of remembrance regarding WWII. As such it has its own museum and central memorial in Banská Bystrica, the center of the anti-Nazi resistance during the uprising. Even though the insurrection was suppressed in less than two months, it helped the Allies in the fight against Nazi Germany. Its significance on a moral and political level was central: part of the Slovak nation rose up against the authoritative regime of the First Slovak Republic, a client state of Nazi Germany, in order to restore democracy. However, it also has its negative aspects, such as the treatment of the German civilian population by the partisans. The most tragic event in this regard took place in the predominantly German village of Sklené / Glaserhau. On 21 September 1944, under the pretext of digging trenches, the partisans took about 300 men between 16 and 60 years of age from the village and shot 187 of them at the edge of a nearby forest. In 1994, 50 years later, a monument of the Sklené massacre was established on the mass grave of its victims. Nevertheless, as the historical narrative presented in the current exhibition in the Museum of the Slovak National Uprising shows, the memory of the violence against the German civilian population is being marginalized. This process enables far-right groups and political parties glorifying the First Slovak Republic to take over the memory of murdered Germans and in doing so also instrumentalize the narrative of the whole uprising.

Nowy wpis blogowy! A zresztą niech pan buszuje. Reporterzy i reporterki na „Ziemiach Odzyskanych”

Karolina bada historię polskiej literatury faktu dotyczącej „Ziem Odzyskanych”. Bada powody, dla których ten temat fascynował wielu pisarzy i jak służył ówczesnym potrzebom politycznym. Ujawnia także, w jaki sposób ta twórczość pozostała w dużej mierze nieznana opinii publicznej i analizuje ewolucję literackiego prezentowania „Ziem Odzyskanych” w reportażu. Pokazuje, jak te prace odzwierciedlają zmieniające się postawy i perspektywy polskiego społeczeństwa i kultury.

Post mogą Państwo przeczytać tutaj.

Czy nadal interesuje nas to, co „poniemieckie” w Polsce? Debata „Przedmioty jako wehikuły czasu” w ramach Festiwalu Literackiego w Sopocie

Czy przedmioty niosą ze sobą wewnętrzne znaczenia, czy też są immanentnie powiązane z ludzką pamięcią? To jedno z pytań, nad którym zastanawiali się uczestnicy debaty „Przedmioty jako wehikuły czasu” podczas Festiwalu Literackiego w Sopocie (dawniej niem. Zopott). Beata Maciejewska, dziennikarka „Gazety Wyborczej” z Wrocławia (dawniej niemieckiego Breslau), przygotowała kilka intrygujących i dających do myślenia pytań pozostałym uczestnikom: Stefanowi Chwinowi, literaturoznawcy i pisarzowi z Gdańska (dawniej niemieckiego Danzig), którego powieść „Hanemann”jest kamieniem milowym w polskiej literaturze dotyczącej powojennych migracji, Dariuszowi Brzostkowi, profesorowi kulturologii z Torunia zajmującemu się zdolnościami kulturowymi przedmiotów oraz kierowniczce naszego projektu Spectral Recycling, Karolinie.

Wspólnie dyskutowali o tym, jak dzisiaj radzimy sobie z obiektami poniemieckimi. Czy wieszamy na ścianach zdjęcia wyimaginowanych dziadków, które znaleźliśmy na pchlich targach, jak mówiła Beata, czy też jesteśmy świadkami spadku zainteresowania tymi przedmiotami, jak głosił Stefan? Niespodziewanie rozmowa zeszła także na zagadkowe opowieści ukryte w gobelinach. Co można odkryć, gdy pozbędziemy się pierwszej, oczywistej warstwy i zajrzymy za nią?

Nowy wpis blogowy (w języku czeskim)! Josef Bubak Kunst und Bauschlosserei aneb tajemství německých nápisů

W 1946 r., wraz z opuszczeniem przez niemieckojęzycznych mieszkańców wielu regionów obecnych Czech, miały zniknąć także materialne pamiątki kultury niemieckiej. Karina Hoření, członkini naszego zespołu, która prowadzi badania etnograficzne w północnych Czechach, pokazuje w swoim wpisie blogowym, że w czeskich miastach i wsiach nadal można znaleźć pamiątki po dawnych mieszkańcach. Jedną z nich są niemieckie napisy na domach, które zwracają uwagę zwiedzających na nieistniejące już sklepy czy punkty usługowe. Takie inskrypcje wpisują się w ramy naszych badań nad widmontologią, ponieważ przypominają o traumatycznej przeszłości, która miała zniknąć.

Zachęcamy do zapoznania się z nowym wpisem blogowym tutaj.

Josef Bubak Kunst und Bauschlosserei aneb tajemství německých nápisů

[ENG, Czech version below] After German-speaking inhabitants were expelled in 1946 from many regions of what is currently the Czech Republic, the material reminders of German culture were also to disappear. Karina Hoření, our team member who conducts ethnographic research in northern Bohemia, illustrates in her blogpost that reminders of German culture can still be found in Czech towns and villages. One of these reminders are German inscriptions on houses, which drew visitors’ attention to shops or services that no longer exist. Such inscriptions fit into our research framework of hauntology because they are reminders of a traumatic past that was supposed to disappear.

Sprawdź innych autorów
  • Angelika Zanki
  • reddog